Sinds de nulmeting van eind 2012 zijn er per saldo 194 banen bijgekomen voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Daarvan zijn 119 arbeidsplaatsen in het laatste jaar gerealiseerd.
Flevoland scoort in de kwartaalrapportage (49% van doelstelling eind 2016 gerealiseerd) beter dan het landelijk gemiddelde (45%). Gezegd moet worden dat de cijfers nog niet compleet zijn. De WSW-detacheringen (Wet Sociale Werkvoorziening) zijn (door een landelijke discussie over de manier waarop die meegerekend moeten worden) nog niet in de berekeningen meegenomen. Dit kan de totaalscore nog positief of negatief beïnvloeden.
Groeispurt
In 2015 zijn er (naar verhouding) vier keer meer banen bijgekomen dan in de twee jaar er voor. Met die recente groeispurt in het achterhoofd is de doelstelling van 400 extra banen voor Flevoland eind dit jaar haalbaar, verwacht Nol Kliffen, regionaal beleidsadviseur van UWV district Utrecht Flevoland. De partners moeten daartoe wel doorgaan op de ingeslagen weg en de samenwerking verder versterken. Kliffen maakt zich meer zorgen over de trend op lange termijn.
Aan het werk krijgen van deze mensen is één ding, aan het werk houden is zeker zo belangrijk. Kliffen: “In de huidige rapportage wordt het saldo van nieuwe en verdwijnende banen geregistreerd. Over cijfers over plaatsingen op nieuwe banen beschikken we wel. Maar het zou verstandig zijn om de duurzaamheid van werk apart te monitoren, want het behouden van een baan kan best nog wel eens lastig worden voor deze doelgroep. De Wet Werk en Zekerheid die begin vorig jaar is ingegaan helpt wat dat betreft niet (Door de wet moeten werkgevers tijdelijke contracten eerder omzetten in een vast contract. Dat blijkt een drempel te zijn om mensen uit deze doelgroep in te huren, red.)
Lange termijn
Kliffen stelt dan ook met tevredenheid vast dat sommige werkgevers hun best doen om deze doelgroep ook op langere termijn aan het werk te houden. Maar het zou goed zijn om te kijken hoe we de duurzaamheid van werk kunnen verbeteren, bijvoorbeeld met afspraken tussen werkgevers om medewerkers uit te wisselen als blijkt dat het (tijdelijk) niet lukt. Zo heeft een groep horecaondernemers in Bunnik en Odijk een poule opgericht met medewerkers die een afstand hebben tot de arbeidsmarkt. Stopt het dienstverband bij de ene werkgever dan is er bij de ander wellicht wel plek.”
De beleidsadviseur waakt voor te hoge verwachtingen. “Er is zeker een groep plaatsbare mensen die de eerste jaren relatief snel een geschikte baan zouden kunnen vinden. Denk aan de blinde telefoniste, iemand met een autistische aandoening. De echte uitdaging begint echter pas nadat dit ‘laaghangend fruit’ is geplukt", aldus Kliffen. ” De moeilijk plaatsbare mensen zijn vaak de mensen zonder duidelijk zichtbare aandoening, aldus Kliffen. “Dan heb je het over jongeren met een psychische beperking, die op het eerste oog normaal kunnen functioneren.”
Belangrijk voor de komende periode is dat de overheid en het onderwijs vaart gaan maken om de doelstelling van 150 Flevolandse overheidsbanen eind 2016 te realiseren. Ook landelijk is er op dat gebied een extra inspanning nodig.